Translate, select Language

Τράβηξα την κουρτίνα για ν' αγναντέψω τη μαβιά γραμμή του ορίζοντα, που όλο και βαθαίνει, όλο κι αλλάζει σχήμα. Μόνο ο άνθρωπος γαντζώνεται! Στοιχειωμένος απ' τους αόρατους φόβους του κι απ' τις παιδαριώδεις απόψεις του, αντιστέκεται σε κάθε είδους αλλαγή.

Δ.Χ

Ο Λαέρτης και το μολύβι του σε ρυθμούς τανγκό

Wikipedia

Αποτελέσματα αναζήτησης

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Το βιβλίο: Σμαρώ- Από τον Βόσπορο στον Σηκουάνα στα χέρια του Αιγύπτιου Πρέσβη, Farid Monib.
Από την επετειακή εκδήλωση, στην Πρεσβεία της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Αθήνα. 


Με τον Αιγύπτιο Πρέσβη Farid Monib
































Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Εγκαίνια


<<Από τα σημερινά εγκαίνια της ομαδικής Έκθεσης Ζωγραφικής, Αγιογραφίας και Γλυπτικής, του Μορφωτικού Κέντρου της Πρεσβείας της Αραβικής Δημοκρατίας στην Αθήνα και του συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος "Ο ΑΠΕΛΛΗΣ" με θέμα: "ΕΛΛΗΝΟΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΦΙΛΙΑ" >>


















                             





Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Εγκαίνια


<<Το Μορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Αθήνα και ο σύλλογος των Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος "Ο ΑΠΕΛΛΗΣ" σας προσκαλούν στα εγκαίνια της ομαδικής Έκθεσης, Ζωγραφικής, Αγιογραφίας, Γλυπτικής, με θέμα : ΕΛΛΗΝΟΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΦΙΛΙΑ, τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν την Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου και ώρα 7μμ.
Αίθουσα Αιγυπτιακού Κέντρου Αθηνών (Πανεπιστημίου 6-3ος όροφος)>>









Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

ΣΥΡΟΣ- 100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΑΥΛΗ ΤΣΙΡΟΠΙΝΑ


<<Η  Έπαυλη Τσιροπινά στη Ντελαγκράτσια (Ποσειδωνία), είναι ένα ιστορικό ακίνητο, μοναδικό στη σύνθεση και στη δομή, αξιόλογο δείγμα μεγαλοαστικής θερινής κατοικίας στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "100 ΧΡΟΝΙΑ-ΕΠΑΥΛΗ ΤΣΙΡΟΠΙΝΑ" ο Δήμος Σύρου-Ερμούπολης, διοργανώνει ομιλία με θέμα: H Έπαυλη Τσιροπινά μέσα στο χρόνο.

Ομιλητές:
Μαίρη Ρώτα/αρχαιολόγος.
Τερέζα-Σκριβάνου-Δράκου/ιδιοκτήτρια από το 1966 έως το 2000
Ιωσήφ Στεφάνου/Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ

Θα ακολουθήσει συναυλία με το Κουαρτέτο της Ανδριάννας Μπάμπαλη.

Κυριακή: 24 Ιουλίου  19:30>>










Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Οι αλχημίες της σκουριάς.!


Για χρόνια ο Jean- Jacques Tesson, μαζί με το θίασο του, έσπρωξε το κάρο του στα βήματα του Θέσπη από πόλη σε χωριό στήνοντας σκηνή σε δρόμους και πλατείες. Πάντα προτιμούσε να τον λένε σαλτιμπάγκο παρά σκηνοθέτη. Οπαδός ενός μινιμαλιστικού, φτωχού θεάτρου, φτιάχνει ο ίδιος πάντα τα ντεκόρ και τα αξεσουάρ με ανακυκλωμένα υλικά. Έτσι τα βήματα του τον φέρνουν όλο και πιο κοντά σε καρνάγια, εγκατελειμμένους βιομηχανικούς χώρους και χωματερές.
Στα χέρια του μια πατημένη κονσέρβα μεταμορφώθηκε σε γυναικείο καπέλο, ένα σφυρι σε ράμφος φαντασμαγορικού πουλιού αλλά όλα τα κομμάτια κρατάνε την αρχική πεζή τους ουσία.
Σε μερικές κατασκευές "σκουριά" κι "αλμύρα" συμβαδίζουν.
Ο Jean Jacques ζει πια μόνιμα σε νησί και στις παραλίες που συχνάζει το κύμα του φέρνει διαμελισμένες καρίνες και τσακισμένες βάρκες.





























Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Ο σιδηροδρομικός σταθμός της Αλεξάνδρειας

Η σιδηροδρομική γραμμή Καίρου-Αλεξάνδρειας, άρχισε να λειτουργεί το 1855 και είναι η πρώτη που κατασκευάστηκε στην Ανατολή.
Πολύ λίγοι θα θυμούνται τη μορφή του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού της Αλεξάνδρειας, του επονομαζόμενου "σταθμός Καίρου", γιατί τον αντικατέστησε ένα νέο και πολυτελές κτίριο, έργο του Έλληνα αρχιτέκτονα Λεωνίδα Οικονομόπουλου.
Ο Λεωνίδας Οικονομόπουλος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1863. Έκανε σπουδές στη Ζυρίχη κι όταν επέστρεψε στην Αίγυπτο προσελήφθη στη διοίκηση των κρατικών σιδηροδρόμων όπου πέρασε στην κορυφή της ιεραρχείας με τον τίτλο του Architecte en chet des Chemics de fer l' Etat Egyptien.
To 1911 έλαβε με ψευδώνυμο μέρος στο διαγωνισμό που είχε προκηρυχθεί για την εκπόνιση των σχεδίων του νέου σιδηροδρομικού σταθμού της Αλεξάνδρειας και ήρθε πρώτος μεταξύ συναγωνιζόμενων διεθνούς φήμης.
Δεν είχε τη χαρά να δει το έργο του τελειωμένο. Πέθανε στη γενέτειρα του την Αλεξάνδρεια, το 1923 ενώ τα εγκαίνια του σιδηροδρομικού σταθμού έγιναν τρία χρόνια μετά το θάνατο του.



Ξεκίνα άλλη μια φορά λοιπόν
τι θα ωφελήσει ο σταθμός
που κάνεις;
απέραντο το πέλαγο εμπρός
μη ρίχνεις άγκυρα σαν να' τανε
λιμάνι
Και, μάθε, στα λιμάνια οι χαρές,
όσο κι αν μη το θες
κρατάνε λίγο,
κάλλιο να ταξιδεύεις διαρκώς
παρά να λες κάθε φορά
τι κρίμα που θα φύγω.

Καίτη- Κυλλίλη Σπυροπούλου
Αιγιπτιώτισσα  λογοτέχνης


Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Αλεξανδρινά θεάματα πριν από έναν αιώνα.!

Σταχυολογήματα από τον "Τηλέγραφο" του 1885.

Όπως γράφει ο "Τηλέγραφος" της 4ης Σεπτεμβρίου του 1885, "η εβδομάς διωλίσθησεν εν τω θεάτρω Ζιζίνια εν κατά μάλλον και ήσσον σχετική ηρεμία". Οι θεατές ήταν ελάχιστοι-"σμικροί τον αριθμόν ώφθησαν"- πράγμα που όπως παρατηρεί ο ανώνυμος αρθρογράφος γίνεται κάθε καλοκαίρι.
Στο "Ζιζίνια" παιζόταν το μονόπρακτο ειδύλλιο "Αι δύο άρκτοι" που διαδραματιζόταν στην αυλή του Σάχη της Περσίας. Η υπόθεση του έργου είναι αισθηματική. Ο Σάχης ερωτεύεται την γυναίκα ενός ιπποδαμαστή και την παίρνει στο σπίτι του, ο σύζυγος τρελαίνεται από τη λύπη του...ντύνεται αρκούδα, μπαίνει στο παλάτι και μετά από πολλές περιπέτειες κατορθώνει να πάρει την ωραία...Λεμονιά. Το ρόλο της Λεμονιάς ερμηνεύει η Ιταλίδα Ζουλιάνι, η οποία "έθελξε το ακροατήριο με την γλυκίαν φωνή της και την φυσικήν καλλονή της".
Μαζί με το μονόπρακτο παιζόταν και η "Μάγισσα Ινδιάνα", έργο καταπληκτικό διανθισμένο με ταχυδακτυλουργικές επιδείξεις.  Αλλά και η επικαιρότητα είχε τη θέση της στο θέατρο της εποχής, έτσι στις 11 Σεπτεμβρίου, και μάλιστα με περισσότερη προσέλευση κοινού, παρουσιάστηκε το έργο "Ο Τζων Μπουλ και οι Σουδανοί" και η "Κατάληψις της Μασσάβας υπό των Ιταλών".
Πολλά θαυμαστά συνέβαιναν στα ελληνικά αλεξανδρινά θέατρα του 1885. Πάντα κανείς βρίσκει κάτι, διαβάζοντας τις παλιές ελληνικές αλεξανδρινές εφημερίδες.

Το άρθρο φιλοξενείται στα Παναιγύπτια, διμηνιαία έκδοση του συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων.
Ιούνιος/Ιούλιος 1985, αρ. φύλλου 3





Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Ρεσιτάλ Πιάνου.! -Θέατρο Απόλλων/Σύρος


O πιανίστας Δημήτρης Κούκος παρουσιάζει στη Σύρο στο Θέατρο Απόλλων ένα μοναδικό Ρεσιτάλ Πιάνου..!
Το ρεσιτάλ σπονδυλωτού χαρακτήρα περιλαμβανει διάσημα και δεξιοτεχνίκα έργα των δυο μεγάλων ρομαντικών συνθετών του F. Chopin και του F. Liszt καθώς και ένα μεγάλο μερός απο συνθέσεις του φημισμένου Έλληνα συνθέτη Π. Κούκου.

Θέατρο Απόλλων Σύρος
Σάββατο 18/06/2016
Ώρα Έναρξης 20:30
Γενική είσοδος : 10 ευρω
 
 
 
 
 
 

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

MARIO DE ANDRADE/ Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ



Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής
απ` ότι έχω ζήσει έως τώρα...

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά παρατήρησε ότι του απέμειναν λίγες κι άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη  
χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δεν θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα
μεγαλοπρεπές αξίωμα.

Οι άνθρωποι δε συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται.

Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα.
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων.
Άνθρωποι τους οποίους η ζωή τους δίδαξε πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα
μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μη πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν.
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ` όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φθάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη
συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος...
Mario de Andrade
Ποιητής, συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μουσικολόγος από τη Βραζιλία.



Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

O ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΚΑΙ H ΙΤΑΛΙΑ

Ημερίδα στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο
Παρασκευή 12/02/2016, 17:30 - 20:30
Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΙΤΑΛΙΑ

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016
Ιταλικό Mορφωτικό Ινστιτούτο, Πατησίων 47
Auditorium
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: από τις 17:30 έως τις 20:30.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
Ιταλικό Mορφωτικό Ινστιτούτο
Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ
Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, Εκδόσεις Καζαντζάκη.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
17:30-17:50
Χαιρετισμοί
17:50-18:00
Αναλόγιο Ι: Απόσπασμα από Επιστολή του Καζαντζάκη που έγραψε στην Ασίζη.
18:00-18:20
Νίκος Μαθιουδάκης,
Δρ. Γλωσσολογίας - Πρόεδρος Ελλ. Τμήμ. ΔΕΦΝΚ - Επιστ. Συμβ. Εκδόσεων Καζαντζάκη
«ΙΤΑΛΙΑ: Ταξιδεύοντας στο έργο και τις εκδόσεις του Καζαντζάκη»
18:20-18:30
Αναλόγιο ΙΙ: Απόσπασμα από την «Cantico delle Creature» του Αγίου Φραγκίσκου.
18:30-18:50
Μαρία Σγουρίδου,
Αναπλ. καθηγήτρια του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
«Ο Άγιος της Ασίζης και ο Ποιητής της Φλωρεντίας: συνοδοιπόροι του Καζαντζάκη»
18:50-19:00
Αναλόγιο ΙΙΙ: Απόσπασμα από την «Ασκητική».
19:00-19:20
Leda Bianco,
Μεταπτ. φοιτήτρια του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
«Η Ασκητική του Καζαντζάκη στη φιλοσοφική τροχιά της Θείας Κωμωδίας του Δάντη»
19:20-19:30
Αναλόγιο ΙV: Απόσπασμα από το θεατρικό έργο του Καζαντζάκη «Ο Οθέλλος Ξαναγυρίζει».
19:30-19:50
Γεράσιμος Ζώρας,
Πρόεδρος του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
«Ο πιραντελικός Καζαντζάκης»
19:50-20:00
Αναλόγιο V: Απόσπασμα από το έργο του Καζαντζάκη «Ταξιδεύοντας στην Ιταλία».
20:00-20:20
Gilda Tentorio,
Διδάσκουσα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, Παν/μιο Παβίας, Υπεύθυνη Ιταλ. Τμήμ. ΔΕΦΝΚ
«Μεταφράζοντας τον Καζαντζάκη στα ιταλικά: μια ατέλειωτη πάλη με τη γλώσσα»
20:20-20:30
Λήξη ημερίδας


Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

L' OROLOGIO DI MONACO

Μια ταινία του Mauro Caputo
ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016 ΚΑΙ ΩΡΑ 19.00
ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ
ΠΑΤΗΣΙΩΝ 47 - ΑΘΗΝΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ MAURO CAPUTO "ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ"
Η ταινία προβάλλεται στην ιταλική γλώσσα με αγγλικούς υπότιτλους
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


27 GENNAIO 2016, ORE 19.00
SALA MANIFESTAZIONI, PATISSION 47
PROIEZIONE DEL FILM DI MAURO CAPUTO
"L'OROLOGIO DI MONACO"
IN OCCASIONE DEL GIORNO DI MEMORIA
Il film viene proiettato in italiano con sottotitoli in lingua inglese.

















Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Casablanca - Πρεμιέρα σαν σήμερα το 1943.



Η ταινία τοποθετείται στην εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επικεντρώνεται στο δίλημμα ενός Αμερικανού που ζει στην Καζαμπλάνκα, ο οποίος έχει να επιλέξει μεταξύ της γυναίκας που αγαπάει και της βοήθειας που μπορεί να δώσει σε έναν Τσεχοσλοβάκο αντιστασιακό, σύζυγο της αγαπημένης του, ο οποίος θέλει να διαφύγει από τη γαλλοκρατούμενη Καζαμπλάνκα του Μαρόκο, ώστε να συνεχίσει τον αγώνα κατά του Γ' Ράιχ. 

Πρόκειται για ένα  ρομαντικό δράμα παραγωγής 1942 σε σκηνοθεσία Μάικλ Κερτίζ. Έκανε πρεμιέρα στις 26 Νοεμβρίου του 1942 σε μία μόνο αίθουσα στην Νέα Υόρκη και 23 Ιανουαρίου στην υπόλοιπη Αμερική. Το φιλμ είναι βασισμένο στο θεατρικό έργο των Μάρεϊ Μπέρνετ, Τζόαν Άλισον, με τίτλο 'Everybody Comes to Rick's'.

Πρωταγωνιστούν ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν και ο Πολ Χένριντ.


                                                                        



Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

«Damiens / Φουκώ Χειμωνάς»


Η Ομάδα Χρώμα και ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Χατζής παρουσιάζουν από τις 24 Φεβρουαρίου και για 10 παραστάσεις στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, την παράσταση «Damiens / Φουκώ Χειμωνάς».
Το έργο διαπραγματεύεται την ιστορική πορεία της τιμωρίας, από τα σωματικά βασανιστήρια που χρησιμοποιούνταν ως μέσον τιμωρίας των εγκλημάτων στο Μεσαίωνα, μέχρι τις σύγχρονες μεθόδους σωφρονισμού τις οποίες χρησιμοποιεί είτε άμεσα είτε έμμεσα η κοινωνία - ακόμα και στην απλούστερη μορφή της την οικογένεια, μετατρέποντας σε "εν δυνάμει φυλακή" οριοθετημένους χώρους όπως το σπίτι, το σχολείο, το νοσοκομείο. Τι γίνεται όμως όταν η προσπάθεια σωφρονισμού και ελέγχου απειλήσει την ψυχή μας;
Τετάρτη 24 έως Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016
& Τετάρτη 2 έως Κυριακή 6 Μαρτίου 2016 στις 21:30


























Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Ο νομπελίστας συγγραφέας Ορχάν Παμούκ στην Αθήνα




Ο μυθιστοριογράφος της μεταμοντέρνας λογοτεχνίας που δίνει αξία στη λεπτομέρεια, δεν χρησιμοποιεί ποτέ υπολογιστή, ζωγραφίζει πάνω στα χειρόγραφά του, λατρεύει τους περιπάτους και την Ιστανμπούλ, θα επισκεφθεί την Αθήνα, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου που έχει τίτλο «Κάτι παράξενο στο νου μου», για να δώσει μία διάλεξη  την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου στις 7 το βράδυ στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ωκεανίδα και τα καταστήματα Public. Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων θα αρχίσει στις 5:30 μ.μ. Έχει προβλεφθεί ταυτόχρονη μετάφραση από τα αγγλικά.



Ο Ορχάν Παμούκ γεννήθηκε στην Kωνσταντινούπολη το 1952. Τελείωσε το λύκειο στη Pοβέρτειο Σχολή, σπούδασε τρία χρόνια αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο και το 1976 αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης.

Άρχισε να γράφει το 1974. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Ο Tζεβντέτ μπέη και οι γιοι του, βραβεύτηκε το 1979 στο διαγωνισμό μυθιστορήματος των εκδόσεων Mιλιέτ. Tο βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1982 και την επόμενη χρονιά πήρε το βραβείο μυθιστορήματος «Oρχάν Kεμάλ». Tο δεύτερο βιβλίο του, Tο σπίτι της σιωπής, μεταφράστηκε στα γαλλικά και το 1991 τιμήθηκε με το βραβείο «Prix de la découverte européenne».

Το μυθιστόρημα καλύπτει τη ζωή τριών γενιών μιας οικογένειας από τις αρχές του αιώνα, τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του σουλτάνου Αμπντουλχαμίτ, μέχρι τις μέρες μας.

Ο Τζεβντέτ μπέη είναι ιδιοκτήτης μικρού εμπορικού καταστήματος κι ένας από τους πρώτους Μουσουλμάνους εμπόρους, που στόχος και φιλοδοξία του είναι να γίνει πλούσιος και να αποκτήσει μια σύγχρονη οικογένεια "Δυτικού" τύπου και νοοτροπίας. Η ιστορία του Τζεβντέτ μπέη και των γιων του είναι, κατά μία έννοια, και η ιστορία της ιδιωτικής ζωής τα χρόνια της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Στο πανοραμικό αυτό μυθιστόρημα, περιγράφονται τα εσωτερικά των σπιτιών, ο καινούργιος τρόπος ζωής στις πολυκατοικίες, οι ισχυρές, εκδυτικισμένες οικογένειες, τα κυριακάτικα απογεύματα γύρω από το ραδιόφωνο, οι βόλτες για ψώνια στα μαγαζιά στο Μπέγιογλου, οι αγάπες και τα πάθη της ανερχόμενης αστικής τάξης της τουρκικής κοινωνίας.


 Tο ιστορικό του μυθιστόρημα Το Λευκό Κάστρο ενίσχυσε τη φήμη του μέσα κι έξω από την Τουρκία.

Πρόκειται για έναν νεαρό  Βενετό αστρονόμο που αιχμαλωτίζεται από Τούρκους πειρατές στο δρόμο του για τη Νάπολη και καταλήγει σκλάβος ενός Τούρκου λόγιου, που στο πρόσωπο του ανακαλύπτει μια πολύτιμη πηγή γνώσης για τα επιστημονικά επιτεύγματα της Δύσης. Κι ενώ οι ζωές των δυο αντρών συνδέονται αξεδιάλυτα και οι ταυτότητές τους συγχέονται όλο και πιο πολύ, αφέντης και σκλάβος θα βρεθούν μαζί στο στρατό του Σουλτάνου, σε ένα ταξίδι που τελικά θα τους οδηγήσει στο Λευκό Κάστρο.

Το σημαντικότερο ίσως μυθιστόρημα του σύγχρονου Τούρκου συγγραφέα  για το οποίο η εφημερίδα «The New York Times Book Review» έγραψε «ένα νέο αστέρι γεννήθηκε στην Ανατολή», ενώ η διεθνής Κριτική δεν δίστασε να παραλληλίσει το συγγραφέα του με τους Καλβίνο, Έκο, Μπόρχες, Μάρκες («The Observer»), αλλά και τον Προυστ (άρθρο του John Updike στον «New Yorker»).

Ακολούθησε το μυθιστόρημα το μαύρο βιβλίο, ένα από τα πιο

πολυσυζητημένα και πολυδιαβασμένα έργα της σύγχρονης τουρκικής λογοτεχνίας.
Εδώ συναντάμε τον  Γκαλίπ, ένα νεαρό δικηγόρο που ψάχνει τη Ρουαγιά, τη γυναίκα του, που τον έχει εγκαταλείψει, και μαζί τον Τζελάλ, ετεροθαλή αδελφό της και πασίγνωστο αρθρογράφο, που έχει κι αυτός εξαφανιστεί. Μια ολόκληρη εβδομάδα τριγυρίζει στα δαιδαλώδη σοκάκια της Πόλης, που κάθε γωνιά της, κάθε καμινάδα και κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι σημάδι μιας μυστηριακής ζωής στη δυο χιλιάδων χρόνων ιστορία της με τα τρία ονόματα- Βυζάντιο, Κωνσταντινούπολη, Ιστανμπούλ, τόπος συνάντησης και σύγκρουσης δύο κόσμων, Ανατολής και Δύσης.



 
Το μυθιστόρημα, Με λένε Κόκκινο  απέσπασε το βραβείο «IMPAC, 2003» και το Ιστανμπούλ.
Η σύγκρουση εκσυγχρονισμού και παράδοσης κυριαρχεί και σε αυτό το  μυθιστόρημα του Ορχάν Παμούκ. ΄Εργο στοχαστικό, με συναρπαστική αστυνομική πλοκή, αλλά και έρωτες, το Με λένε Κόκκινο αποτελεί τη «μεγαλύτερη και πιο εντυπωσιακή μάχη στον εσωτερικό ανατολικό-δυτικό πόλεμο που μαίνεται στην ψυχή του συγγραφέα» σύμφωνα με τους ξένους κριτικούς. «Η παράνοιά μας, η ανασφάλειά μας, οι εύθραυστες σχέσεις με τη Δύση, η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας με τόσο διαφορετικές ιδεολογίες γύρω μας για όλα αυτά γράφω», λέει σε συνέντευξή του ο Τούρκος συγγραφέας.

Δικά του έργα είναι ακόμη το Χιόνι και Το Μουσείο της Αθωότητας. Το 2006 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Το 2015 κέρδισε επίσης το τουρκικό βραβείο λογοτεχνίας «Erdal Öz».
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες. Ζει στην Κωνσταντινούπολη. Όλα τα μυθιστορήματά του κυκλοφορούν από τις  εκδόσεις Ωκεανίδα.