MARIO DE ANDRADE/ Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής

απ` ότι έχω ζήσει έως τώρα...

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά παρατήρησε ότι του απέμειναν λίγες κι άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη  
χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δεν θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα
μεγαλοπρεπές αξίωμα.

Οι άνθρωποι δε συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.

Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται.

Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα.

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.

Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.

Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων.

Άνθρωποι τους οποίους η ζωή τους δίδαξε πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα

μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μη πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν.

Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ` όσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φθάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη

συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος...

Mario de Andrade

Ποιητής, συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μουσικολόγος από τη Βραζιλία.

ΠΩΣ Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ

 Εξ ορισμού το  δοκίμιο δηλώνει  μια απόπειρα για προσέγγιση και προβληματισμό πάνω σε θέματα που αφορούν τον άνθρωπο. 
Μια σύντομη μελέτη σε ζητήματα φιλοσοφικά, κοινωνικά, επιστημονικά καθώς και θέματα λογοτεχνίας.  
Μολονότι ως γραμματειακό είδος σχετίζεται άμεσα με την πειθώ, στο συγκεκριμένο δοκίμιο του Δημήτρη Στεφανάκη, δεν αναγνωρίζεις καμιά πλασματική απεικόνιση της πραγματικότητας που αφορά τη λογοτεχνία, ούτε στοιχεία υποκειμενισμού. 
Αντίθετα παίρνεις την αίσθηση ενός ανθρώπου (συγγραφέα-αφηγητή) που βλέπει και βιώνει όλα τα σοβαρά ζητήματα της συγκεκριμένης τέχνης μέσα από τις προσωπικές του εντυπώσεις και όχι μέσα από άκαμπτες πεποιθήσεις και δογματισμούς.
Θα έλεγα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μία κατάθεση ψυχής του συγγραφέα, ένα βιβλίο γραμμένο από καρδιά που περνάει στον αναγνώστη τις βαθύτερες και τις πιο αδιάφανες αλήθειες γύρω από τη λογοτεχνία και απ’ τα οφέλη που προκύπτουν απ’ αυτήν στον άνθρωπο. Ένα βιβλίο με έντονα στοιχεία στοχασμού που συμπερασματικά αντιλαμβάνεται κανείς, ότι προκύπτουν μέσα από ένα αδιάκοπο μόχθο και μια αδιάκοπη μελέτη του ίδιου του συγγραφέα, γιατί εν τέλει…

η λογοτεχνία δεν είναι τίποτα άλλο από μια βαθιά  μελέτη ζωής.

                              

Θα ήθελα να παραθέσω κάποια αποσπάσματα του βιβλίου αλλά επειδή στο δοκίμιο υπάρχει ένας έντονος ειρμός και μια συνέχεια πιστεύω πως θα το αδικήσω, επέλεξα λοιπόν μόνο το παρακάτω απόσπασμα το οποίο με συγκίνησε ιδιαίτερα:

«Η καλή λογοτεχνία επικεντρώνεται στην απόλαυση του κειμένου, στον υψηλό στοχασμό και στους αδρούς χαρακτήρες. Ορισμένες φορές είναι μοιραίο κάποια αριστουργήματα να παραμένουν ημιτελή χωρίς αυτό να αφαιρεί τίποτα από την αξία τους. 

Για να είμαστε μάλιστα ακριβείς, όλες οι αφηγήσεις είναι ημιτελείς, τίποτα δεν ολοκληρώνεται, η έννοια του τέλους είναι μια σύμβαση την οποία επινοήσαμε, μια αυθαιρεσία στην οποία όλοι συμφωνούμε, ένα ψέμα στο οποίο πιστεύουν μόνο οι αφελείς αναγνώστες και απαιτούν να λέγεται οπωσδήποτε. 

Το γεγονός ότι η σύγχρονη λογοτεχνική θεωρία έχει αποδεχτεί πλέον τα «ανοιχτά μυθιστορήματα»- ως διαμπερή σπίτια, στα οποία ο αέρας της αφήγησης κυκλοφορεί ελεύθερος από και προς κάθε κατεύθυνση, αυτό οφείλεται κυρίως στην κοινή αναγνωστική λογική. 

Αν οι σημερινοί διανοητές δεν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι συγγραφείς από τους παλιούς, ας αποδείξουμε τουλάχιστον πως είμαστε καλύτεροι αναγνώστες».

Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο : 

"Αν επιμένουμε ακόμα να διαβάζουμε λογοτεχνία στην εποχή μας, είναι γιατί πιστεύουμε σε αυτό που μας προσφέρει. Δε θα καταφέρουμε ν' αλλάξουμε τον κόσμο με την ποίηση και τα μυθιστορήματα, αξίζει όμως τον κόπο να δοκιμάσουμε την ευεργετική επίδραση τους στη ζωή μας και στο χαρακτήρα μας. 

Αν με ρωτούσε κανείς πως η λογοτεχνία μπορεί ν' αλλάξει τη ζωή μου, θα απαντούσα πως η λογοτεχνία κυρίως σου μαθαίνει τρόπους. Σε κάνει λιγότερο σίγουρο για τον εαυτό σου, λιγότερο μελοδραματικό και κραυγαλέο, λιγότερο αφελή και ευκολόπιστο αλλά και πιο ευγενή στη γλώσσα, πιο διορατικό στις ανθρώπινες σχέσεις. Στη ζωή τα πράγματα δεν είναι συνήθως όπως φαίνονται κι η λογοτεχνία θα βρίσκεται πάντα εδώ να μας το θυμίζει".

                              

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεταφράσει έργα των Σολ Μπέλοου, Ε. Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι, Προσπέρ Μεριμέ, Ονορέ ντε Μπαλζάκ κ.ά. Το βιβλίο του ΜΕΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, εκδόθηκε στα γαλλικά με εξαιρετική επιτυχία και βραβεύτηκε με το Prix Mediterranée Étranger. Κυκλοφορεί επίσης στα ισπανικά και τα αραβικά. Ο Δημήτρης Στεφανάκης τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη 2011 και ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Européen 2011. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά του ΦΙΛΜ ΝΟΥΑΡ, το οποίο μεταφράστηκε στα γαλλικά (υποψήφιο για το Prix Balkanika 2013), ΑΡΙΑ-Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ που μεταφράζεται στα αραβικά, και ΣΥΛΛΑΒΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. Ο Έλληνας συγγραφέας τιμήθηκε για το έργο του με τα διάσημα του Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών του Γαλλικού κράτους.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός 

Συνδεθείτε με την επίσημη ιστοσελίδα του Δημήτρη Στεφανάκη.

Το παιδί και το κύμα

Μέχρι πότε θα κρατάμε τα μάτια μας κλειστά? 

O ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΚΑΙ H ΙΤΑΛΙΑ

Ημερίδα στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο
Παρασκευή 12/02/2016, 17:30 - 20:30
Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΙΤΑΛΙΑ

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016
Ιταλικό Mορφωτικό Ινστιτούτο, Πατησίων 47
Auditorium

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: από τις 17:30 έως τις 20:30.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
Ιταλικό Mορφωτικό Ινστιτούτο
Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ
Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, Εκδόσεις Καζαντζάκη.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
17:30-17:50
Χαιρετισμοί
17:50-18:00
Αναλόγιο Ι: Απόσπασμα από Επιστολή του Καζαντζάκη που έγραψε στην Ασίζη.
18:00-18:20
Νίκος Μαθιουδάκης,
Δρ. Γλωσσολογίας - Πρόεδρος Ελλ. Τμήμ. ΔΕΦΝΚ - Επιστ. Συμβ. Εκδόσεων Καζαντζάκη
«ΙΤΑΛΙΑ: Ταξιδεύοντας στο έργο και τις εκδόσεις του Καζαντζάκη»
18:20-18:30
Αναλόγιο ΙΙ: Απόσπασμα από την «Cantico delle Creature» του Αγίου Φραγκίσκου.
18:30-18:50
Μαρία Σγουρίδου,
Αναπλ. καθηγήτρια του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
«Ο Άγιος της Ασίζης και ο Ποιητής της Φλωρεντίας: συνοδοιπόροι του Καζαντζάκη»
18:50-19:00
Αναλόγιο ΙΙΙ: Απόσπασμα από την «Ασκητική».
19:00-19:20
Leda Bianco,
Μεταπτ. φοιτήτρια του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
«Η Ασκητική του Καζαντζάκη στη φιλοσοφική τροχιά της Θείας Κωμωδίας του Δάντη»
19:20-19:30
Αναλόγιο ΙV: Απόσπασμα από το θεατρικό έργο του Καζαντζάκη «Ο Οθέλλος Ξαναγυρίζει».
19:30-19:50
Γεράσιμος Ζώρας,
Πρόεδρος του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
«Ο πιραντελικός Καζαντζάκης»
19:50-20:00
Αναλόγιο V: Απόσπασμα από το έργο του Καζαντζάκη «Ταξιδεύοντας στην Ιταλία».
20:00-20:20
Gilda Tentorio,
Διδάσκουσα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, Παν/μιο Παβίας, Υπεύθυνη Ιταλ. Τμήμ. ΔΕΦΝΚ
«Μεταφράζοντας τον Καζαντζάκη στα ιταλικά: μια ατέλειωτη πάλη με τη γλώσσα»
20:20-20:30
Λήξη ημερίδας

L' OROLOGIO DI MONACO

Μια ταινία του Mauro Caputo
ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016 ΚΑΙ ΩΡΑ 19.00
ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ
ΠΑΤΗΣΙΩΝ 47 - ΑΘΗΝΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ MAURO CAPUTO "ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ"
Η ταινία προβάλλεται στην ιταλική γλώσσα με αγγλικούς υπότιτλους
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

27 GENNAIO 2016, ORE 19.00
SALA MANIFESTAZIONI, PATISSION 47
PROIEZIONE DEL FILM DI MAURO CAPUTO
"L'OROLOGIO DI MONACO"
IN OCCASIONE DEL GIORNO DI MEMORIA
Il film viene proiettato in italiano con sottotitoli in lingua inglese.

Casablanca - Πρεμιέρα σαν σήμερα το 1943.

Η ταινία τοποθετείται στην εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επικεντρώνεται στο δίλημμα ενός Αμερικανού που ζει στην Καζαμπλάνκα, ο οποίος έχει να επιλέξει μεταξύ της γυναίκας που αγαπάει και της βοήθειας που μπορεί να δώσει σε έναν Τσεχοσλοβάκο αντιστασιακό, σύζυγο της αγαπημένης του, ο οποίος θέλει να διαφύγει από τη γαλλοκρατούμενη Καζαμπλάνκα του Μαρόκο, ώστε να συνεχίσει τον αγώνα κατά του Γ' Ράιχ. 

Πρόκειται για ένα  ρομαντικό δράμα παραγωγής 1942 σε σκηνοθεσία Μάικλ Κερτίζ. Έκανε πρεμιέρα στις 26 Νοεμβρίου του 1942 σε μία μόνο αίθουσα στην Νέα Υόρκη και 23 Ιανουαρίου στην υπόλοιπη Αμερική. Το φιλμ είναι βασισμένο στο θεατρικό έργο των Μάρεϊ Μπέρνετ, Τζόαν Άλισον, με τίτλο 'Everybody Comes to Rick's'.

Πρωταγωνιστούν ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν και ο Πολ Χένριντ.