Ο ΕΡΙΧ ΜΑΡΙΑ ΡΕΜΑΡΚ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η δύναμη της αγάπης

 Δεκαετία του '30. Τα χιτλερικά σύννεφα σκοτεινιάζουν τον ουρανό της Ευρώπης. Πολιτικοί αντιφρονούντες, Εβραίοι, άνθρωποι με διαφορετικά πιστεύω οδηγούνται στην εξαθλίωση.

Εκδιωγμένοι από τις εστίες τους, περνούν από συνοριακούς σταθμούς, φυλάκια και τελωνεία, περιφέρονται στους σκονισμένους δρόμους της Ευρώπης, αναζητώντας απελπισμένα μια πατρίδα.

Ανάμεσά τους ο Γιόζεφ Στάινερ και ο νεαρός φοιτητής Λούντβιχ Κερν, που συλλαμβάνονται στη Βιέννη και εξορίζονται. Στο τραγικό οδοιπορικό τους ελλοχεύουν η βία και το μίσος. Σχοινοβατούν στην εξορία της ύπαρξης χωρίς να χάσουν την ελπίδα τους.

Ο Στάινερ επιβιώνει πουλώντας κορδόνια και παραμάνες, ενώ ο Κερν θα ερωτευτεί τη Ρουτ, μια κυνηγημένη φοιτήτρια εβραϊκής καταγωγής.

Το σπαραχτικό μυθιστόρημα του Ρεμάρκ αναδεικνύει με απαράμιλλη δύναμη την ανθρωπιά, την καλοσύνη και την αγάπη που αναδύονται από τη βαρβαρότητα του ναζιστικού καθεστώτος.

Η αγάπη του Κερν και της Ρουτ τους δίνει τη δύναμη να συνεχίσουν, είναι η ύστατη ηλιαχτίδα στο σκοτάδι της εκμηδένισης των ανθρώπινων αξιών.

 

» Μέσα σε τούτη τη σιωπηλή εγκαρτέρηση και τη θλίψη ένα παιδί έπαιζε ανέμελο, ένα κοριτσάκι κάπου έξι χρονών. Ζωηρό κι ατίθασο, με λαμπερά μάτια και μαύρες μπούκλες, πηγαινοερχόταν μέσα στην αίθουσα. Στάθηκε μπροστά στον άνθρωπο με το μακρουλό κρανίο. Τον κοίταξε καλά μια στιγμή κι έδειξε τότε τη θήκη που κρατούσε στα γόνατα του.

«Βιολί έχεις μέσα;» ρώτησε με ηχηρή, επιτακτική φωνή. Ο άνθρωπος κοίταξε το κοριτσάκι σαν να μην καταλάβαινε.

Ύστερα έγνεψε «ναι».

Δειξ’ το μου» είπε η μικρούλα.

«Γιατί;»

«Θέλω να το δω».

Ο βιολιστής κόμπιασε για λίγο. Μετά άνοιξε τη θήκη κι έβγαλε το όργανο. Το είχε τυλιγμένο μέσα σ’ ένα μενεξεδένιο μεταξωτό, που το δίπλωσε με προσοχή. Το παιδί κάρφωσε πολλή ώρα τα μάτια στο βιολί. Σήκωσε τότε το ένα χέρι και πέρασε τα δάχτυλα απαλά πάνω στις χορδές.

«Γιατί δεν παίζεις;» ρώτησε.

«Μίριαμ!» είπε με σιγανή και πνιγμένη φωνή μια γυναίκα καθισμένη στην άλλη μεριά της σάλας μ’ ένα βρέφος στα γόνατα.

«Έλα δω, Μίριαμ».

Η μικρή δεν άκουγε. Παρατηρούσε το βιολιστή. «Δεν ξέρεις να παίζεις;»

«Πως, ξέρω!»

«Τότε γιατί δεν παίζεις;».......

…………..Μονάχα το βιολί ήταν ακόμα παρόν. Γέμιζε τη βαριά κι άψυχη ατμόσφαιρα της σάλας. Λες κι όλα τα μεταμόρφωνε. Σάμπως να ‘χε τη δύναμη να λιώνει τη σιωπηλή μοναξιά σε τόσες απομονωμένες ασήμαντες υπάρξεις, θαμμένες μέσα στη σκοτεινιά των τοίχων, και να σφυρηλατεί μ’ αυτή ένα μεγάλο ομαδικό παράπονο γεμάτο νοσταλγία.

«Παίξε κι άλλο» είπε το κορίτσι, «είναι πολύ θλιβερά εδώ».

Μέσα απ' αυτό το σπαραχτικό βιβλίο  αναδυκνύεται ένας
πανανθρώπινος κύκλοσ, καλώντας και προκαλώντας μας να 
κατανοήσουμε πως, η μόνη αποτρεπτική δύναμη για να μη βιώσει 
η ανθρωπότητα στο μέλλον παρόμοια δεινά, είναι η συνειδητοποίηση απ' όλους, της ανάγκης για αμοιβαία κατανόηση, εμπιστοσύνη και ελευθερία ανάμεσα στα έθνη, στις θρησκείες, στις κοινωνικές ομάδες. 
Σεβασμός στη διαφορετικότητα.

Ο Έριχ Μαρία Ρέμαρκ  Το 1916 πήγε στρατιώτης όπου βρέθηκε μπροστά στο μεγαλύτερο ομαδικό έγκλημα στην ιστορία. Στα χαρακώματα του δυτικού μετώπου τραυματίστηκε άσχημα. Τα τραύματά του θα του δημιουργούν προβλήματα μέχρι και το τέλος της ζωής του. Το 1929 κυκλοφόρησε το βιβλίο του ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπο, που θεωρείται έως και σήμερα η πιο ειλικρινής και σπαρακτική μαρτυρία για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο γνωρίζοντας παγκόσμια επιτυχία. Το 1933 τα βιβλία του κάηκαν από το ναζιστικό καθεστώς και ο ίδιος αυτοεξορίστηκε στην Ελβετία. Το 1940 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και λίγα χρόνια αργότερα πήρε την αμερικανική υπηκοότητα.

Γεννήθηκε το 1898 στο Όσναμπρουκ  της Κάτω Σαξονίας κι έφυγε απ’ τη ζωή  στις 25 Σεπτεμβρίου του 1970 στο Λοκάρνο. 

Μετάφραση: Γεωργία-Δελληγιάννη Αναστασιάδη

Κυκλοφορεί από τις  Εκδόσεις Μίνωας

 

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ITALO CALVINO

 

15η Εβδομάδα Ιταλικής Γλώσσας στον κόσμο 2015

 Παρασκευή 23 - Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015
Αόρατες πόλεις – αφιέρωμα στον Italo Calvino
Τριάντα χρόνια από το θάνατο του Ίταλο Καλβίνο, διημερίδα αφιερωμένη σε έναν από τους σπουδαιότερους Ιταλούς μυθιστοριογράφους στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, με μεγάλη πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική δράση. Ομιλίες, workshops, εικονογραφική έκθεση και εικαστικές εγκαταστάσεις.
Σε συνεργασία με το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διαλέξεις: Παρασκευή 23.10 από τις 9.30 έως τις 21.00 // Σάββατο 24.10 από τις 10.00 έως τις 14.00.
Συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου, Γιώργος Μπράμος και ο καθηγητής Ιταλικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεράσιμος Ζώρας.
Workshops: Η Αθήνα ως Αόρατη Πόλη: αρχιτέκτονες, ζωγράφοι και άλλοι καλλιτέχνες προσκαλούν το κοινό να την ανακαλύψει.
Εικονογραφική έκθεση και εικαστικές εγκαταστάσεις: Εγκαίνια Παρασκευή 23 Οκτωβρίου, στις 21.00

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Στο πλαίσιο της 15ης Εβδομάδας Ιταλικής Γλώσσας στον κόσμο 2015 και υπό την Αιγίδα του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας.

 

 

 

The moment you have the past, you inevitably have the future, because the future is merely the continuity of the modified past but it is still the past, so our problem is how to bring about transformation in this process of the past without creating another conditioning, another past.
J. Krishnamurti "The First & Last Freedom - On the Conscious and Unconscious Mind"

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ J.KRISHNAMURTI

Δεν έχω κανένα όνομα

  

Eίμαι σαν το δροσερό αεράκι των βουνών....Δεν έχω κανένα καταφύγιο

είμαι σαν τα περιπλανώμενα νερά.

Δεν έχω κανένα χώρο ιερό, σαν των σκοτεινών θεών’

ούτε βρίσκομαι στη σκιά γκρίζων ναών.

Δεν έχω βιβλία ιερά,

ούτε με την παράδοση έχω σχέση. Δε βρίσκομαι στα λιβάνια

που σκαρφαλώνουν πάνω απ’ τους βωμούς,

ούτε στων μεγαλόπρεπων των τελετών μέσα την επίδειξη.

Δε βρίσκομαι ούτε στις ζωγραφιστές εικόνες

ούτε στη βαθιά την ψαλμωδία μιας μελωδικής φωνής.

Δεν είμαι περικυκλωμένος από θεωρίες

ούτε μολυσμένος από πίστεις.

Δεν είμαι σκλαβωμένος σε θρησκείες

ούτε στων ιερέων τους την ευλαβή αγωνία.

Δεν είμαι παγιδευμένος σε φιλοσοφίες

ούτε εγκλωβισμένος από των δογμάτων τους τη δύναμη.

Δεν είμαι ούτε χαμηλά ούτε ψηλά,

είμαι εκείνος που λατρεύει κι εκείνο που λατρεύεται.

Είμαι ελεύθερος. Το τραγούδι μου είναι το τραγούδι του ποταμού που προσκαλεί για τις ανοιχτές τις θάλασσες καθώς αδιάκοπα περιπλανιέται. Είμαι η ζωή...

 


Είμαι όλα/Βάρβαρος και σοφός/Jiddu Krishnamurti #

All of us are aware in the sense that we are conscious that we are doing or thinking something, but we are not conscious of the motive or the urge that lies behind what we think and do.
J. Krishnamurti - "On Self-Knowledge"

72ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Την Τρίτη, 2 Σεπτεμβρίου, άνοιξε την αυλαία του το Φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, το αρχαιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ στον κόσμο. 

 Οικοδέσποινα της τελετής έναρξης ήταν η 27χρονη Ιταλίδα ηθοποιός Elisa Sednaoui, η οποία θα επαναλάβει τα καθήκοντά της το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου, τελευταία ημέρα του Φεστιβάλ, όταν θα δοθούν και τα βραβεία.

Η αυλαία άνοιξε με  το «Έβερεστ»  του ισλανδού Μπαλτάζαρ Κορμάκουρ με πρωταγωνιστές τους Κίρα Νάιτλι, Τζέικ Τζίλενχαλ και Ρόμπιν Ράιτ. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και γυρισμένο στους πρόποδες του ψηλότερου βουνού του κόσμου. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, εξηγεί πως ο ίδιος και το καστ αντιμετώπισαν τις δύσκολες συνθήκες γυρισμάτων και πως άγγιξαν το ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα της ταινίας.
Η τρισδιάστατη ταινία περιγράφει τα όσα διαδραματίστηκαν στο όρος Έβερεστ το 1996, κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο τρομακτικές χιονοθύελλες που ήρθε ποτέ αντιμέτωπη η ανθρωπότητα και που οκτώ ορειβάτες έχασαν τη ζωή τους.

 Το φεστιβάλ θα έχει και ελληνική συμμετοχή στο Orizzonti, με την μικρού μήκους ταινία   «Casus Belli» του Γιώργου Ζώη.

ΤΖΑΚ ΚΕΡΟΥΑΚ/ ON THE ROAD/ Η ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΒΕΑΤ (5/9/1957)

Στις 5/9 του 1957, δημοσιεύεται για πρώτη φορά το μυθιστόρημα του Τζακ Κέρουακ "On the Road" που έγινε σύμβολο της γενιάς των beat (πρόκειται για το λογοτεχνικό κίνημα που έδρασε στην Αμερική τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Μια ολιγάριθμη ομάδα που όμως η επίδραση της στην αμερικανική λογοτεχνία και κοινωνία ήταν αρκετά σημαντική ώστε να χαρακτηριστεί ως μια καλλιτεχνική γενιά.)
Ο όρος της γενιάς των Μπιτ εισήχθη από τον Τζακ Κέρουακ περίπου το 1948 όταν θέλησε να περιγράψει τον κοινωνικό και καλλιτεχνικό του περίγυρο στο μυθιστοριογράφο John Clellon Holmes και με αυτό τον τρόπο δήλωνε τις έννοιες κουρασμένος, χτυπημένος, νικημένος ή ακόμα μακάριος (beatific).
Το μυθιστόρημα είναι αυτοβιογραφικό, πρόκειται για ένα ταξίδι του Κέρουακ στα τέλη της δεκαετίας του '40, αναζητώντας νέες εμπειρίες, νέες αξίες αλλά και νέο τρόπο ζωής. Λέγεται ότι το χειρόγραφο δακτυλογραφήθηκε σε τρεις εβδομάδες σε ένα ενιαίο ρολό χαρτιού, μήκους 37 μέτρων.

«ΤΑ ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ ΕΝ ΘΕΡΜΩ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ»

Έκθεση ιστορικής μνήμης  (2 – 8 Σεπτεμβρίου 2015)
Η έκθεση περιλαμβάνει δημοσιεύματα του Ελληνικού, Τουρκικού, Αγγλικού, Κυπριακού και Ομογενειακού τύπου της εποχής, οπτικά ντοκουμέντα, αφηγήσεις των θυμάτων, εικόνες καταστροφής ελληνικών σπιτιών, εκκλησιών, καταστημάτων, προβολή ταινίας του καταξιωμένου σκηνοθέτου Γιώργου Μουτεβελλή και παράλληλες εκδηλώσεις γύρω απ' το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο τουρκικός όχλος, υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης Μεντερές, εναντίον της πολυπληθούς και ευημερούσας ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955. Αποτέλεσμα, οι 100.000 Έλληνες που ζούσαν εκείνη την περίοδο στην Πόλη να συρρικνωθούν σταδιακά και σήμερα μόλις και μετά βίας να ξεπερνούν τις 2.000.
Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων:
Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας, τηλ.: 210 72 24 028
Στάση ΜΕΤΡΟ: Μέγαρο Μουσικής
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Σάββατο: 10.00 –20.00, Κυριακή 10.00
-14.00

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΦΩΤΟΣ/ΣΚΙΑΣ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ DONATELLA RICCIO

Πέμπτη, 17 Σεπτεμβρίου 2015 - Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2015

Παιχνίδια φωτός, σκιάς και χρωμάτων στο εικαστικό έργο της Donatella Riccio
Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο παρουσιάζει την καλλιτεχνική διαδρομή της γνωστής ζωγράφου Donatella Riccio μέσα από την έκθεση με τίτλο "Παιχνίδια φωτός, σκιάς και χρωμάτων στο εικαστικό έργο της Donatella Riccio"
Τα εγκαίνια θα γίνουν την Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015, στις 8μμ
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 17/09/ - 17/10/2015
ΩΡΑΡΙΟ: ΔΕΥΤΕΡΑ- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11.00 - 17.00
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΗΝ ΙΒΗΡΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ

Το εμβληματικό cafe στην πόλη της Λισαβόνας, που ιδρύθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1905 στο Garrett Street, Νο 120-122, δίπλα στο Largo do Chiado.

Ο Παράδεισος της Ιβηρικής Χερσονήσου με το μελαγχολικό Πόρτο και την κυρά του Ωκεανού, τη Λισαβόνα. Την πόλη των φάντο: πεπρωμένο, μοίρα, τύχη.! Τα φάντος, τα παραδοσιακά λαϊκά πορτογαλέζικα τραγούδια που τραγουδούν με πάθος τον πόνο και τη θλίψη  συνοδεία κιθάρας και βιόλας (ακουστικής κιθάρας), χωρίς μικρόφωνα, έγιναν γνωστά σε όλον τον κόσμο χάρη στη διάσημη τραγουδίστρια Αμάλια Ροντρίγκες. Πρώτη μεγάλη τραγουδίστρια των φάντος ήταν η Μαρία Σεβέρα που πέθανε πολύ νέα και από τότε όλες οι φαντίστας όταν τραγουδούν φορούν ένα μαύρο μαντίλι στον λαιμό τιμώντας τη μνήμη της.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1991 η Αμάλια Ροντρίγκες – Πορτουγκέζα και Τσιγγάνα, όπως υπερήφανα έλεγε – σε μια παγκόσμια περιοδεία με τιμητική επιτροπή τους διασημότερους καλλιτέχνες του κόσμου (ανάμεσά τους και η Μελίνα Μερκούρη), γιορτάζοντας τα 50 χρόνια της στο τραγούδι έδωσε μια αξέχαστη συναυλία στο κατάμεστο Ηρώδειο συγκινώντας το ελληνικό κοινό που γνώριζε τα περισσότερα τραγούδια της.  

In our search for security, for order, we do not see that we can never have order outside - in society, and so on - if we do not have order inside. If we do not have order in our daily lives, that is inwardly, we cannot have order outwardly. That is very clear. Society is nothing but our relationship with others.
J. Krishnamurti "A Timeless Spring -Talks to the Public"

TALISMANI DELL EDITORIA. I TALLONE E GLI SCRITTORI DEL 900

Η βιβλιοθήκη της Ρώμης, φιλοξενεί μέχρι 30/9, έκθεση αφιερωμένη στον εκδότη Alberto Tallone.
Ο Ιταλός εκδότης από την Μπέργκαμο, ίδρυσε την εταιρεία του το 1938 στο Παρίσι και το 1957 μετακόμισε στο Alpignano, κοντά στο Τορίνο. Ο λογοτεχνικός κόσμος του Παρισιού αλλά και της γενέτειρας του, ισχυρίζονται ότι ο Alberto Tallone εργάστηκε σύμφωνα με το πλατωνικό ιδεώδες περί αισθητικής, διακεκριμένος για την κομψότητα και την απλότητα των βιβλίων του και πεπεισμένος ότι η αισθητική στο σχεδιασμό των βιβλίων και η φιλολογική ακρίβεια πρέπει να βαδίζουν χέρι χέρι.
Ο Κριτικός λογοτεχνίας Gianfranco Contini, βλέποντας το 1949, την ιταλική έκδοση του ποιητή Giuseppe Ungaretti δεν δίστασε να το αποκαλέσει «θαύμα» σχολιάζοντας ότι μόνο από τις εκδόσεις Tallone θα μπορούσε να προκύψει αυτό. Είναι γεγονός ότι η δραστηριότητα του εκδοτικού οίκου σημάδεψε τον ιταλικό πολιτισμό.

 A Roma, la storia di Alberto Tallone...πατήστε εδώ